Za nami kolejne zajęcia w ramach projektu „Mistrz tradycji – nauka archaicznych tańców ze wschodniej części regionu Lachów Sądeckich ”.
Tym razem poznaliśmy SUWANĄ
Taniec pod tą nazwą występuje we wszystkich trzech grupach Lachów. Wspólnymi elementami tańca jest krok suwany ( płaskie przesuwanie stóp po podłodze), drobny krok płaskiej polki, dwuczęściowy taniec i muzyka A-B. Przyśpiewkę mają tylko L. Szczyrzyckie. Pozostałe dwie grupy zamawiają taniec u muzyki, przez zawołanie jego nazwy.
Lachy Sądeckie – Szurok↔Suwana (surok – suwano), taniec pojedynczych par, metrum 2/4, tempo szybsze od umiarkowanego. Nie ma swojej przyśpiewki. Tancerze w parze ustawieni są obok siebie, zwróceni przodem do I kierunku ruchu, zewnętrzne ręce złączone dłońmi wysunięte w przód. Taniec i muzyka mają 2 części: A-B.
I cz. tańca, mel. A – przesuwając stopy po podłodze / dwa kroki w takcie / para przemieszcza się do przodu po linii koła, płynnie, drobnymi energicznymi krokami przy lekko ugiętych kolanach. W końcowych dwóch taktach, czterema przytupami tancerze zmieniają ustawienie i ujęcie rąk, zwracając się przodem do siebie.
II cz. tańca, mel. B – para w 1 takcie wykonuje krok płaskiej polki w półobrocie. W 2 takcie tancerz po postawieniu na „raz” prawej nogi w tył, na „i dwa” wykonuje zwrot stóp w prawo z rozsunięciem ich tak, że prawą nogę wysuwa w przód a lewą w tył. Obie nogi są równomiernie obciążone. Tancerka wykonuje lewą nogą krok w tył, dosuwa do niej prawą z równoczesnym ich zwrotem w prawo. Kroki te powtarzają do końca melodii.
Projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
