Za nami kolejne zajęcia w ramach projektu „Mistrz tradycji – nauka archaicznych tańców ze wschodniej części regionu Lachów Sądeckich ”.
Tym razem poznaliśmy SZEWCA
Tak, jak w poprzedniej zabawie-tańcu, wspólnymi elementami w tych trzech grupach, jest nazwa, naśladownictwo pracy szewca i metrum 2/4. Lachy Limanowskie i Szczyrzyckie tańczą do tej samej melodii z przyśpiewką.
Lachy Sądeckie↔Świec↔Sewc, dwuczęściowa melodia A–B i taka też zabawa taneczna. Posiada swoją przyśpiewkę: uOzeniuł się świec, świec, świec, nie kcioł inny zony mięć, a u ona go nie kciała, za innemi patrzała., w którą chętnie bawili się i młodzi i starzy. Kiedy w zabawie uczestniczyła większa grupa, robili sobie takie żarty. Klęcząc na jednym kolanie w ciasnym kółku, niby nie- chcąco trącał jeden drugiego, co powodowało przewracanie się następnych klęczących.
Metrum 2/4, tempo umiarkowane, w cz. II – szybsze.
I. cz. tańca, mel. A. Wszyscy uczestnicy zabawy klękają na prawym kolanie, naprzeciw siebie w parze i lewą rękę zwiniętą w pięść opierają na kolanie. Tancerze śpiewają i trzymając niby igłę w prawej ręce, wykonują dwa zamaszyste ruchy naśladujące szycie. Na trzecie słowo „świec” uderzają nią w lewą rękę. Te ruchy powtarzają jeszcze trzy razy. W ostatnim takcie z odbicia od podłogi zeskakują na obie nogi i łączą się w ujęciu podstawowym.
II. cz. tańca, mel. B. Tańczą drobną polkę obrotami w prawo i w lewo po linii koła w I kierunku. O zmianie kierunku obrotów, decyduje tancerz.
Projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
