Za nami kolejne zajęcia w ramach projektu „Mistrz tradycji – nauka archaicznych tańców ze wschodniej części regionu Lachów Sądeckich ”.
Tym razem poznaliśmy KOWALA
Wspólną cechą tego tańca-zabawy jest nazwa, naśladownictwo pracy kowala i metrum 2/4. Każda grupa ma swoją przyśpiewkę. Różnice przedstawione są w opisach poszczególnych grup.
Lachy Sądeckie – Kowal (kowol), taniec – zabawa, naśladująca pracę kowala, ma dwie części w tańcu i muzyce: A–B i swoją przyśpiewkę. Jak kowole w kuźni kujom,/ młoteckami mig, mig, mig,/ jak kowole zanitujom,/ nie potrafi nik(t), nik, nik ! , która wykonywana jest równocześnie z ruchem przypisanym do tekstu. Metrum 2/4, tempo umiarkowane, w II cz. tańca nieco szybsze. Ujęcie rąk podstawowe tylko w drugiej części tańca.
I. cz. tańca, mel. A. Tancerz klęczy na prawym kolanie i na nim opiera lewą dłoń zwiniętą w pięść. Prawą ręką, w jednym takcie wykonuje zamach i uderza w dłoń lewej ręki, powtarzając ten ruch do końca śpiewu. Przy słowach: mig i nik(t), trzykrotnie uderza dłonią w dłoń. Tancerka stoi przed partnerem i trzymając rąbek fartuszka lub spódnicę powiewa nią, naśladując miech.
II. cz. tańca, mel. B. Para tańczy drobną polkę po obwodzie koła w prawo lub w lewo, dowolnie zmieniając kierunek wirowania. Taniec kończą podwójnym przytupem.
Projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
